Μια σαρανταπεντάχρονη ιστορία ειπωμένη με τρόπο που μας αφορά όλους. Σαράντα πέντε χρόνια κομμάτια ή, αλλιώς, σπαράγματα της ζωής, της σκέψης, της ποιητικής τέχνης, τελικά. Ο Δημήτρης Γαβαλάς συγκεντρώνει σε μία έκδοση τις καθημερινές αποτυπώσεις, τις ελλειπτικές σκέψεις, τα ποιητικά fragmenta, που ήταν οδοδείκτες της ζωής τους και μετατρέπονται πλέον σε μια ιστορία για τον κόσμο - τον δικό μας κόσμο.

Απόσπασμα από το βιβλίο

ΑΝΤΡΕΣ

Νοσταλγία
ροκανίζει τους αρμούς
όπως αλμύρα.
Ευάλωτος και αφοσιωμένος
χάνω αυτό που λένε ζωή.

Κερδίζω τον Εαυτό.

ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΕΙΜΑΙ ΠΟΙΗΤΗΣ

Κρατάω στην καρδιά κράτος
έχει κυριαρχία η συμπάθεια.

Δεν μπορώ να είμαι ποιητής
σε αυτό τον κόσμο.

ΕΝΤΡΟΠΙΑ
Η αμνησία μου η εντροπική
με κάνει να ξεχνώ τον εαυτό
και τον κόσμο.

Ζωή χωρίς αναμνήσεις
όλα γεννιούνται την αυγή
χάνονται με τον ύπνο.